Lilicea şi birbilu – Mâratlu Cola
Lilicea şi birbilu
România Internațional, 18.10.2013, 10:53
Nică dormu tuti dărmili, nică dormu tuti lilicili…
Arcoari-i, a ma in’i easti scriatâ tu meslu şcurtu s-n’i ies tu padi, tr-aţea trupicilu-n’i treamburâ, grun’ilu n’i si adunâ stog…Aşteptu soarli s-mi angâldzascâ, s-l’iu vedu faţa a lui muşatâ cât pot!
Ni-i arcoari, niheam ni-i ca arcoari, ma nu escu fricoasâ şi nu n’i-i leani – ca alântor, cari multu lâ si doami.
Ti ţi Dumnidză mi feaţi ahântu livendă, ta s-n’i si pizuieascâ soaţâli ş-pâdurea tutâ, ş-tuţ s-n’i greascâ lilicea noauâ a primvearâl’ei…” Di azâ-nclo s-iasâ prota lilicea aţea aroşi, lilicea galbinâ, lilicea n’irlâ… Io nu ies, n’i-i arcoari! — u acâţă inatea lilicea albâ, ligoacea, şi s-ascumsi tu frândzâli galbini!
Vini birbilu pi unâ lumachi şi acâţă s-cântă.
– Diştraptâ-ti, lea soro, aspuni-ţ-u faţa pisti loc! – Alas-mi, câ-n’i dormu, lăi frate! Şi aşteaptâ altâ ta s-şi aspună. Că tuti a n’iea n’i aurlâ şi-n’i pizuieascu trâ aţea, că ies prima şi li pridau, di li bag ş-eali s-iasâ dupu mini! A lor lâ si doarmi şi niţi unâ nu va s-hibâ noaua lilici a primvearâl’ei”…
– Nu! Nu! Gri birbilu. Ieşi nafoarâ di sum neauâ, nu ti ascun-di, ia tindi-ţ mâin’ili şi scoati caplu nafoarâ! Ieşi nafoarâ, că tini ţ-eşţâ nai ma muşata lilici tu pâduri!
– A noauă doilor nâ easti scriatâ — un chindimat s-him a nouaul’ei primvearâ şi s-li diştiptăm tuţ alanţ…lilicili…puil’i… Tini cu muşuteaţa ta, a io cu cânticlu-n’i muşat…
Mâratlu Cola
Primuveara, sum un cireş, pi scâmnicilu adrat di mâili-a tat-sui, şidea mâratlu di Cola, anvirinat, cu caplu plicat, minduit, maş lăcrăn’i ţi nu-i curau.
Şi tut ma mutrea şi aştipta s-ină mai-sa, Zoica. Ş-cum şidea di unâ parti îi azbuiră un pui albu, cari dânâsi pi cireşlu, cântă ţi cântă şi lu duchimisi ficiuriclu, îi câdzu jali ti nâs, ş-îi gri mâratlu:
– Ţi ţâ easti, fcior, di ai plâmtâ şi eşţâ anvirinat? – Alasâ-mi, ti plâcârsescu! Greaţâ mari-n’i portu-n sin… Tatâ-niu cu an’i nu ari vinitâ — nu lu am vidzutâ. Mama a mea mi alâsă tit totna şi u aşteptu aţia, naca vârâ dzuu va s-iynâ… Mai-mea şi ea cathi dzuuă s-duţi la şopat dupu apâ ş-nu mi l’ia, ma u l’ia tetâ-mea…Pap-niu ş-nâs, tu hârghii, nica tu scutidi s-duţi la ei, ţi li veadi aveagli tată-niu, ma mini nu mi l’ia putes! El cu hil’i-su s-vedu, ma mini nu pot s-li ved. Io tuţ l’i-aşteptu şi canâ mini nu mi l’ea iuva… Tora şed aţia şi mi plâcârsescu s-inâ dadâ-mea s-mi l’ia, câ eu i’ni ştiu că maş ea ma multu di tuţ mi vrea.. Îmbraţâ n’i-mi ţânea ş-mi hârsea, mi hâidipsea ş-cântiţi n’ilăoasi-ni aspunea.. Cathi noapti plângu ti ea, ş-ii grescu s-inâ, ma ni nâsă nu-n’i mi ascultâ, că tu loc ahânda u anvâliră!
Di aesti zboarâ puilu armasi anvirinat, nu gri ţiva, ma-şi lârdzi aripili şi azbuirâ diparti, tu zari…
Cola armasi singur, cu minduirli a lui. Ş-u-aştiptă dadâ-sa. Că unâ dzuuă va s-ină, va s-ină — nu s-faţi aliumtrea!
Ascultaţ aoa –>
