Şi aşi s-faţi
Şi aşi s-faţi
România Internațional, 07.03.2013, 10:31
“Daţ di-alagă, aideţ, oamińi,
Ńiţi şi mări, mul’eri ş-bărbaţ ;
Loaţ ma-n vie, până-i-oară,
Nu aveţ ńilă ţe va s-daţ.
Cari va noaptea ta s-poată s-doarmă
Cari va sândzile s-nu-şi cheară,
S-treacă bană cu arihate
Tu căldură ńeadză-veară,
Ma curundu, s-nu s-amână,
S-vină s-l’ea di aistă apă.
Di nisomnu ş-mâcătură
Tu minută va s-ascapă.
Tartabiţi şi puricame,
Veşti, muşte şi furniţi
Apa-aestă ţâ li moare –
Fură mări i fură ńiţi”.
Omlu strigă ş-lumea alagă
Ca s-acumpră cari di care,
Că ş-eara ca ńeadza-veară,
‘Nă căldură ti cripare.
S-toarnă-apoia di lu ntreabă:
“Ghine, frate, cum s-adrăm .
Tartabiţil’i ş-toate alante
Noi s-putem s-li vâtâmăm”?
“Nu-i ţiva”, li dzâţe omlu;
“Voi mutriţ s-li acâţaţ ;
Loaţ apoia ş-cu câştigă
Pri sum-soară l-gâdicaţ.
El arădi s-câpâiaşte
Ş-căndu dişcl’isă gura şi-u-are,
Ună chică toarnă-l’i nuntru
Ş-va s-videţ că tru-oară moare”.
“Am aestă ţâ fu apa?”
Faţe un di-aţel’i din hoară.
“Murafete ţi ciudie,
S-gâdiţ puriţl’i sum-soară
Va-l’i aspun eu gâdicare
Ma s-lu acaţu, si-l bagu tu mână:
L’eau şi-l calcu cu ciciorlu
Ş-niţi urmă s-nu-şi armână”.
“Şi-aşi s-faţe” , dzâţe omlu ;
“poţ si-l calţi ş-cu ciciorlu.
Dicât şi-apa mea îl’i moare-
Ia ţe ńi-fu a ńia zborlu”.
